kłócić się
toczyć gwałtowny spór
Stojąc i pijąc obie kłóciły się strony, A najstraszniej pan Rejent był zacietrzewiony (I) Puszczano wtenczas za nim dla zabawki smycze I na konikach małe goniły panicze Przed oczami rodziców, którzy te pogonie Ledwie raczyli widzieć, cóż kłócić się o nie! strasznie się kłócili I przysięgli strzelać się przez niedźwiedzią skórę (IV) Asesor z Rejentem się kłócił (V) Panie Buchman, czy Bóg nam chciał cara narzucić, Czy diabeł, ja z Waszecią nie będę się kłócić (VII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Myślenie ↔ Sądzenie ↔ Dyskusja: dowodzenie, sprzeczanie się, porozumienie